Mijn antipathie (ik schreef eerst apathie) tegen moeilijke – dus niet-rijmende en niet-‘klinkende’ – poëzie werd flink opgestookt toen een ‘veelbelovende’ dichter (haar naam ben ik vergeten ) zo’n twee jaar geleden in de Volkskrant sprak over ‘al die bagger online die voor poëzie moet doorgaan’. Daarboven stond haar gedicht. Een kluwen woorden waarin ik nog geen draadje kon ontwaren, laat staan een rode. Doorgaan met het lezen van “Moeilijke poëzie”
Eksters
‘Gewiekst’.
Treffender kan ik ze niet omschrijven.
Tzum in tachtig woorden
Recensies zonder ballen, ‘literaire’ achterklap met een hoog Albert Verlinde-gehalte (met wie doet Gordon het, of korter: met wie niet?), obsessies met de laatste kijkcijfers van het zoveelste boekenprogramma op tv (want kijkcijfers hebben nog altijd meer gewicht dan clicks, begrijp ik), gesponsord door die niet-lokale boekengigant (al snap ik, er moet geld binnenkomen, ook al zie ik lang niet alleen leesbare ‘pillen’ voorbijkomen), maar met párels van tachtigwoordencolumns die eigenlijk een eigen podium verdienen. (Albert Verlinde-gehalte als één woord: hét Albert Verlinde-gehalte.)
Lekker taaltje ook, dat Nederlands
Ondanks dat ik nu al een jaar of acht manuscripten redigeer, twijfel ik nog regelmatig over de spelling van sommige woorden, vooral als ze verwarrend veel op een ander woord lijken. Zoals:
toentertijd / indertijd
bijvoorbeeld / bij[spatie]voorkeur Doorgaan met het lezen van “Lekker taaltje ook, dat Nederlands”
Autechre
Nadat ik de Synthesizer Greatest-platen vollédig grijs had gedraaid, ontdekte ik het Engelse Warp-label, waarop artiesten als (het eerder genoemde) The Black Dog, B12 en Autechre hun elektronische muziek uitbrachten – ‘ambient’, zoals dat destijds werd genoemd. Heerlijke muziek om ’s ochtends mee verder te dromen, onderweg naar mijn hts of stage. Dan baalde ik als er een studiegenoot in de trein of bus zat, moest ik immers m’n koptelefoon afzetten. Doorgaan met het lezen van “Autechre”
Kuipjes
Mijn mail aan McDonald’s Delft-Noord:
Het komt vast – deels – door de lockdown dat Ypenburg haast bestrooid lijkt met McDonald’s-verpakkingen, afkomstig van de McDrive bij afslag Delft-Noord. Klanten kunnen hun maaltijd immers niet in uw restaurant nuttigen en daar dus ook niet hun afval deponeren. Dat uw klanten voornamelijk pubers zijn, zal er eveneens aan bijdragen dat er hier overal McDonald’s-doosjes, -bekers en -kuipjes op straat liggen – of worden gegooid, soms terwíjl ik kijk, zoals gister. Doorgaan met het lezen van “Kuipjes”
Robbies Rekenmachine
Mocht je net als mijn jongste neefje wat moeite hebben met tafels, deze heb ik gister in elkaar gescratcht: https://scratch.mit.edu/projects/474812773/
Sisyphus
Terwijl ik een boek over Griekse mythologie las, bedacht ik: zou Sisyphus niet dé perfecte naam zijn voor een sportschool?
2021
In mijn droom van vannacht volgde ik een vriendin van vroeger door het voormalige fietstunneltje naast het oude station van Delft. Zodra we het tunneltje uit kwamen, begonnen we te zoenen. Doorgaan met het lezen van “2021”
Kleine toevalligheden
Kleine toevalligheden die me opvielen nu ik mijn dagen vrijwel uitsluitend vul met lezen en werken (al is er wat dat betreft niet veel veranderd ten opzichte van vóór corona): Doorgaan met het lezen van “Kleine toevalligheden”
Roodborstje
Het overkwam me in Schotland, jaren terug, en het overkwam me gister weer: ik hoorde een vogel fluiten die ik niet eerder hoorde. Beide keren bleek het een roodborstje te zijn; een vogeltje dat ik al mijn leven lang (of elk geval sinds ik erop ben gaan letten) vrijwel dagelijks zie en hoor.
Dat zegt iets over zijn vocabulaire, lijkt me.
Over over mij, kan ook.
