Bij plaaggeesten denk ik allang niet meer aan Bassie & Adriaan, waarin de Plaaggeest – zonder tekst, immer lachend met plastic bolle wangen – werd gespeeld door diezelfde acteur die Hugo speelde in De Poppenkraam. Want vlak voor de grenzen dichtgingen werd ik voor de zoveelste keer geplaagd terwijl ik nét een leuke vrouw leerde kennen.
Ik was in Lviv, Oekraïne, waar ik op een doordeweekse avond op pad ging met Sally Rooney in m’n kontzak. Aan een pleintje met in het midden een kastanjeboom vol peertjes vond ik een vrijwel lege kroeg met achter de bar een schoolbord waarop alle bieren stonden gekrijt. Terwijl ik het bord bestudeerde (zoekend naar een porter of stout tussen alle IPA’s), merkte ik dat de jongedame op de kruk naast me naar me keek.
‘Hi.’
‘Hi.’
Doorgaan met het lezen van “Plaaggeesten”