… heb ik een véél te kleine piemel.
Maar kan ik dit met bitcoins verhelpen.
Ik gedij…
“Ik gedij het best waar men het minst van mij verwacht.”
Ben vergeten wie dit zei, het was een quote bij een interview, maar zelden las ik een zin die mij zo treffend kenschetst, dus besloot ik er een tegeltje van te maken.
Geaardheid
Blíjft me intrigeren
hoe blind of dat men ziet
dat geaardheid eigen keuze is
en ’s mans religie niet
Feibels
Toen we het hadden over de feiten en fabels van de (on)gezondheid van zuivel, koffie, vlees en wat dies meer zij, versprak ik me, maar eigenlijk dekt ‘feibels’ wel de lading voor iets wat de ene keer (of bij de ene persoon) onomstotelijk vaststaat, en de andere keer onzin blijkt.
Ikigai?
Achter Ikigai mag wat mij betreft een vraagteken, want bij sommige mensen vraag ik me echt af: wat was jouw reden om vanochtend uit bed te komen? Of: waarom kom je überhaupt nog uit bed, ’s ochtends?
Boeken
Boeken
verkleinen
blinde hoeken
Schermutselingen
Schermutselingen, oftewel vijandelijkheden, is eigenlijk een te tuttig woord voor haar betekenis. Het heeft iets prutserigs, kneuterigs, maar ook iets schattigs en eufemistisch. Misschien gebruik ik het nog eens in een appje:
Kan ik je misschien verleiden tot wat… ?
De engel van Venetië, een recensie
Terwijl ik eerdere boeken van David Hewson maar zo-zo vond, vond ik De engel van Venetië ronduit schitterend. Hewson weet op een haast zafónse* wijze de sfeer van Venetië en vooral de spanningen ten tijde van de Tweede Wereldoorlog tot leven te schilderen. Je waant je in die stad, in die tijd.
Doorgaan met het lezen van “De engel van Venetië, een recensie”Corona
Niet eerder zag ik zoveel hagelwitte tanden en omhooggestoken duimpjes als het afgelopen jaar.
Egocentrisch
Om nu te zeggen dat ik íétwat egocentrisch ben, is een understatement van heb je mij daar.
