Liever geef ik mij met woorden bloot
Schrijf ik sluiks een stukje dichterbij
Voorkom ik zo het schaamrood
door jouw blik
gevangen, in die van mij
Liever geef ik mij met woorden bloot
Schrijf ik sluiks een stukje dichterbij
Voorkom ik zo het schaamrood
door jouw blik
gevangen, in die van mij
Heb gezondigd bij de Mec
Scoorde daar een vette bek
Maar die twee lapjes kurk
en die ene augurk
hielpen mij amper van mijn trek
Ik wist pas later wat ik later wilde worden.
Liever een dikke pil dan een tablet.
Grote zorgen over morgen
ontnemen mij mijn rust
Rest mij niets anders dan te zorgen
dat ik mijn gedachten sus
In de kalmte die naar stilte leidt
hervind ik weer mijn vrede
en maak ik mak’lijker onderscheid
tussen vrees en rede
Ik heb mij stellig voorgenomen
’t bestaan van domme vragen aan te tonen
Is ’t niet immer
de onmacht van het denken
waardoor we ogenschijnlijke problemen
een veel-teveel aan aandacht schenken?
De boot gemist
Naast de pot gepist
Veel water naar de zee gedragen
De plank volledig misgeslagen
Niet zonder slag of stoot
Vaak met hakken over de sloot
Immers, zonder bevlogen reilen
ook geen wind in eigen zeilen
Schoon schip gemaakt
Alle ballast kwijtgeraakt
En deze kleine sloep
bevalt mij eigenlijk best goed
Een ruime zee als vergezicht
Het vizier op daarvoorbij gericht
Mijn keuze voor het ruime sop
sloeg de spijker op z’n kop
Nooit gedacht
Onder eigen vlag
Op volle kracht
Wars van elk gezag
Ik wilde zó graag een goede indruk achterlaten, dat ik met lege handen thuiskwam.
Telkens als ik geen zin heb om te werken, kijk ik op Facebook… En soms máák ik geen zin.