Ik vind dat hele oud en nieuw maar een opgeblazen gebeuren.
Maand: december 2014
Verbloemen
Verbloemende taal
stelt mij in staat
een boeket samen te stellen
dat ondanks alle kleuren
aan helderheid te wensen overlaat
Anglicisme
Dit is nou wat ik noem een anglicisme.
Etaleren (2)
Geboortekaartje vol beloften
Grafschrift niets dan lof
M’n socialemediabijdragen
bewijzen wat ik onderwijl heb ingelost
Bloggen
Wie blogt die blijft.
Trots
Altijd weer die trots
Ben ik klaar, klim ik voldaan
boven op mijn apenrots
Blijk ik – blinkend, zwetend – eenmaal bovenaan
weer eens voor een lege zaal te staan
Kaalslag
Door de kerstbomen het bos niet meer zien.
Zorgen (3)
Wolken weerspiegelen mijn gemoed
Zoveel zorgen om te kiezen
Oorlog, plastickorrels, enge ziekten
En, niet te vergeten, dichtbijhuisverdriet
Zorgen maken verandert niets
Zonde
ik kan het zo ontzettend goed
Wificafé (4)
Langs lange houten tafels begeven
zich freelancefronzen boven laptoppen
Koffiemokken
Dagelijks dezelfde koppen
die soms een knikje van herkenning geven
Het gekakel en geklik
Het turen en getik
De stilte na het stomen
Onopgemerkte schuimiconen
Opperste concentratie, tot de eerste harde kuch
Een blik
een slok
waar was ik
en weer terug
Wificafé (3)
Ik open mijn laptop
Kijk om me heen en stroop mijn mouwen op
Voel me toch wat naakt en kaal
tussen al ’t geïnjecteerd tribaal
Alle lippen lijken, nu’k erop let, verzonken
in baarden die boven dichtgeknoopte denims pronken
En bij de slanke schermen die ik voor hen zie
valt mijn logboek toch wat in het niet
Wie weet ga ik me bekeren
Start alvast met stoppen met scheren
Ga ik – look, Macbook – all the way
en word ik dé hipster van mijn wificafé
