Ik fantaseer steeds weer
over die serveerster op het terras
die, als het noodweer losbarst
en ik snel naar binnen ben verkast
mij met een voorstel verrast
‘Ik woon hier vlakbij, ga jij alvast?
Pak je twee handdoeken uit de kast
Kom ik zodra de laatste klant is opgekrast’
…
Maar waarschijnlijk blijft het zoals elke keer
bij een ‘Wilt u nog wat bestellen meneer?’
