Ik draai nog ‘ouderwets’ cd’s en als ik wat moois heb gehoord in het wifi-café, op Luisterpaal of bij vrienden, fiets ik daarna z.s.m. richting de platenzaak (cd-winkel klinkt zo suf). Daar vul ik m’n stapeltje vaak nog aan met wat er op dat moment gedraaid wordt, en met het nieuwste album van een band of artiest van wie ik al meerdere cd’s in m’n Benno heb staan. Zo kocht ik blind de nieuwe Daughter. Hun vorige album, If you leave, heb ik een jaar lang vrijwel wekelijks zo niet dagelijks gedraaid. Duister, fragiel, intiem, galmende gitaren, en de zangeres heeft een fraai bruisend koolzuurlaagje boven op haar stem. Hun nieuwe album, Not to disappear, klinkt mínstens zo mooi. Doorgaan met het lezen van “Mooie muziek”