Stilte (3)

28 mei 201620 januari 2017 ~ Rob ~ Plaats een reactie

Alsof een ieder

de stilte

op z’n eigen wijze

wil vermijden

Wil je zo

de confrontatie

met jezelf omzeilen?

Of vrees je juist

dat je jezelf verliest?

Stuurwoorden

25 mei 201621 augustus 2016 ~ Rob ~ Plaats een reactie

‘Gewoon’, ‘natuurlijk’ en ‘vanzelfsprekend’ zijn woorden die vaak geschrapt kunnen worden. Ze klinken opdringerig, sturend en stug; alsof de schrijver of spreker zíjn norm als dé norm wil opleggen en niet van plan is om van standpunt te veranderen.

De sportdiëtist die ‘gewóón een boterham met pindakaas’ adviseert, laat indirect zijn afkeer van superfoods en kale shakes blijken.

Of: ‘Dieren hebben vanzelfsprekend geen bewustzijn.’ De schrijver weet het zeker, en lijkt bovendien niet open te staan voor discussie.

Een overtuigende tekst heeft dit soort ‘stuurwoorden’ natuurlijk helemaal niet nodig.

Tussen-n (2)

23 mei 201615 september 2017 ~ Rob ~ Plaats een reactie

Beste Taalunie, nog even over die tussen-n. Nu komt er een koppelstreepje in plaats van een n in ‘gedachte-experiment’, vanwege de klinkerbotsing. Is dat nou echt zoveel beter?

Wolharigemammoetkiezen

23 mei 20165 december 2016 ~ Rob ~ Plaats een reactie

In een Volkskrant-artikel over paleontologie werd een ‘wolharige mammoet-kies’ genoemd. Dat moet officieel een wolharigemammoetkies zijn (of wolharige-mammoetkies), omdat een kies nooit wolharig is, laat staan na duizenden jaren. Het is de kies van een wolharige mammoet.

Wordt er over duizend jaar een kies gevonden die na DNA-analyse van mij blijkt te zijn geweest, dan is het een Rob Steijger-kies (of Rob Steijgerkies), dus met hoofdletters én spatie. Met of zonder streepje mag je zelf, uhm, kiezen.

Als ik heel typische kiezen zou hebben, wordt het een robsteijgerkies; een sóórt kies, waardoor de hoofdletters en spatie vervallen. Je tandarts zou dan kunnen zeggen: ‘U hebt robsteijgerkiezen.’

Wat nog altijd beter is dan: ‘U hebt wolharigemammoetkiezen.’

Meditatie

23 mei 2016 ~ Rob ~ Plaats een reactie

Het laten zinken van je verwachtingen en wensen, waardoor je werkelijke drijfveren komen bovendrijven.

Dagdromen (2)

22 mei 201627 februari 2017 ~ Rob ~ 3 reacties

Van al die duizenden uren op kantoor heb ik er vast honderden uit het raam getuurd. Meestal tijdens vergaderingen. Of gewoon achter mijn computer; dan leek het waarschijnlijk of ik aan het nadenken was. Ook tijdens mijn opleiding was ik vaak ver weg in dagdromenland. Het mag een wonder heten dat ik überhaupt diploma’s heb behaald. Doorgaan met het lezen van “Dagdromen (2)”