De man aan het tafeltje rechts van mij houdt zijn sigaret nog nét niet onder mijn neus. Smerig. Nou vind ik roken sowieso smerig, maar wat ik niet begrijp is hoe je die social awareness (in goed Nederlands?) uitzet. Of hoe die kerel laatst aan de lange tafel in het wificafé, waar iedereen geconcentreerd aan het werk was, hardop ging zitten bellen zónder zich af te vragen of hij iemand stoorde. Want dat deed je behoorlijk. Lul.

Het is eigenlijk een dubbele irritatie: je stoort me en ik snap je niet. Of is dat laatste iets wat bij mezelf ligt en moet ik het gewoon eens vragen? Stoor ik me misschien aan mijn gebrek aan assertiviteit?

Zal ik het gewoon zélf eens proberen, wanneer het helemaal stil en ‘zen’ is in het wificafé? Hardop bellen bedoel ik, niet roken.