Schrijven is fileren
Vlak onder de huid, tot op het bot
Schrijven is stileren
Althans, een poging tot
Schrijven is fileren
Vlak onder de huid, tot op het bot
Schrijven is stileren
Althans, een poging tot
Schrijven is spreken zonder eh’s, uhm’s en eigenlijk bedoel ik’s.
Hoe wrang het ook mag klinken, volgens mij gaat er een verkapte vorm van liefde schuil achter vijandschap en geweld. Liefde in de vorm van loyaliteit. Doorgaan met het lezen van “Loyaliteit”
Hiernumaals
Toen ik gisteravond tijdens het tandenpoetsen in de spiegel keek, leek mijn gezicht wel een satellietfoto van de Grand Canyon. De kreukels die er vanmorgen nog waren, kwamen hopelijk door de slaap. Nu zit ik in een koffietentje met een groot glas water naast mijn cappuccino. Geen zware kater, wel een duffe kop en een schuldgevoel. Een schuldkater, als het ware. Doorgaan met het lezen van “Kater (2)”
Even een kaartje sturen vanuit Boedapest aan mijn ouders, dacht ik. Het werd niet ‘even’. Doorgaan met het lezen van “Bureaucratie”
Like-lustig
Als je geld beschouwt als een vorm van waardering, wat zegt dit dan over (de tekorten van) de heren bankdirectie?
Het is alweer jaren terug dat ik naar retraites ging. Eén keer in een klooster, een keer in een afgelegen boerderij en twee keer in Schotland, op een klein eilandje voor de kust. De langste ‘zit’ was vier dagen. Leerzaam, ontstressend, heerlijk gegeten, maar ook frustrerend en pijnlijk, toen ik nog op een kussentje probeerde te mediteren. En zoals ik het nu zie: te ‘vergezocht’. Doorgaan met het lezen van “Ademhaling”
Genoeg teerbemind: klaar met die peuken!