In het boek dat ik momenteel redigeer vond ik een mooi voorbeeld van het nut van een streepje, of koppelteken, tussen woorden als kabinet, regering en commissie en een naam of ‘eigenaar’, zoals in kabinet-Rutte.

Zonder het streepje kun je de volgende zin op twee manieren lezen:

… terwijl de regering Thatcher tegelijkertijd aanmoedigde om spaargeld in aandelen te steken. (Werd Thatcher aangemoedigd dit te doen? Nee, maar je zou het zo kunnen lezen.)

Mét streepje is het helder dat Thatchers regering wordt bedoeld:

… terwijl de regering-Thatcher tegelijkertijd aanmoedigde om spaargeld in aandelen te steken.

Het streepje is trouwens niet nodig in studie psychologie en afdeling mannenmode, omdat er hier geen eigenaar aan wordt gekoppeld. (Het is wél psychologiestudie, aan elkaar.) Ook is het de familie Steijger, zonder streepje, ondanks dat er een naam achter staat.