Als zelfstandig naamwoord: haperende wifi.
Als werkwoord: wat een zéér sterk wifi-signaal teweeg kan brengen.
Maand: oktober 2017
Gefrustreerd
Het viel me ineens op hoeveel scènes in manuscripten uitlopen op een anticlimax. Wordt er volop geflirt en zindert de lucht van de seksuele spanning, eindigt de scène met een kus op de wang en: ‘Ik ga maar weer eens op huis aan.’
Kom óp! Het is fíctie: zelfs al zou je in het echt ‘op huis aan gaan’, schrijf dan hoe het had kúnnen lopen!
Soms wil ik mezelf juist even niet herkennen in de protagonist.
Barmeisje
Gister in het café was ik zó gecharmeerd van het meisje achter de bar dat ik overweeg om die kletsgrage vriend die ik (zonder spijt, overigens) al heel lang niet meer heb gezien te vragen om daar vanavond ‘weer eens bij te kletsen’.
Loyaliteit (alweer)
Ik beschouw loyaliteit, ondanks dat het is gestoeld op liefde, als bron van veel van onze grootste problemen.
Neem discriminatie. Mensen discrimineren niet omdat ze een hekel hebben aan ‘hen’ – je kunt enkel een hekel hebben aan een individu, niet aan een groep. Ze discrimineren omdat ze hiermee blijk geven van loyaliteit. Op twee manieren. Lees verder
Staven
Ik twijfelde of ik een traantje naast mijn oog zou laten tatoeëren, maar vind eigenlijk dat je zoiets moet kunnen staven. Lees verder
Starbucks
Er wordt weleens geklaagd over al die Starbucks-vestigingen. Oké, de gemiddelde winkelstraat in Boekarest is bijna niet meer te onderscheiden van die in Berlijn of Madrid (waar de Mc, H&M, King en KFC eveneens debet aan zijn), maar eerlijk gezegd ben ik maar wát blij met Starbucks als ik rondreis: kan ik tenminste even op adem komen in een luie stoel, zónder iets te hoeven bestellen; na die ene ‘large’ (de kleinste) filterkoffie dan. Die je trouwens kunt laten refillen – waar ik ook écht gebruik van zou maken als hun koffie wat beter te zuipen was.
