Die lage redactietarieven maken het best lastig om reserves op te bouwen, laat staan een pensioen. Ik zie al voor me hoe ik later in een of ander tehuis met een laptop (of wat voor apparaat we tegen die tijd ook gebruiken) op schoot in ‘de huiskamer’ zit; fontsize 24, vragend of de tv (of wat voor apparaat we tegen die tijd ook gebruiken) wat zachter mag.
Op zich heb ik vrede met dit vooruitzicht: redactiewerk is low pay, high pleasure.
Maar de nieuwe lichtingen dan? Is daar wel plek voor als redacteuren tot op hun sterfbed blijven redigeren? In andere branches heb je ‘natuurlijk verloop’, onder andere doordat werknemers met pensioen gaan; wat ik mezelf dus niet snel zie doen, tenzij uitgeverijen me niet meer vragen omdat ik hippe taal begin te herschrijven in oud-, oftewel hedendaags Nederlands.
Goed, laten we het zo afspreken: als iedereen zijn boeken blijft kopen in plaats van illegaal downloadt, kan ik misschien tariefverhoging vragen. Kan ik gaan sparen voor mijn pensioen.
PS Het gangbare redactietarief dat uitgeverijen betalen ligt rond de 5 euro per 1000 gecontroleerde woorden.
Je zou de mogelijkheden kunnen uitzoeken om een deel van je werk te automatiseren – een eerste scan met kunstmatige intelligentie, bijvoorbeeld?
Wij blijven in ieder geval boeken kopen!
LikeLiked by 1 persoon
Moet er niet aan denken, Nick!
LikeLike