Geen walgelijker menselijk geluid dan het hoongelach dat kameraadschap uitdraagt.
(Ik lees momenteel Winter Soldier, van Daniel Mason. Fictie, maar de scène waarin een gewonde man wordt gefolterd deed me terugdenken aan Lise Kristensens De kleine gevangene – non-fictie – waarin lachende Japanse kampwachters hun gevangenen op een door de zon verhitte betonnen plaat laten ‘dansen’.)
