‘Gewiekst’.
Treffender kan ik ze niet omschrijven.
‘Gewiekst’.
Treffender kan ik ze niet omschrijven.
Recensies zonder ballen, ‘literaire’ achterklap met een hoog Albert Verlinde-gehalte (met wie doet Gordon het, of korter: met wie niet?), obsessies met de laatste kijkcijfers van het zoveelste boekenprogramma op tv (want kijkcijfers hebben nog altijd meer gewicht dan clicks, begrijp ik), gesponsord door die niet-lokale boekengigant (al snap ik, er moet geld binnenkomen, ook al zie ik lang niet alleen leesbare ‘pillen’ voorbijkomen), maar met párels van tachtigwoordencolumns die eigenlijk een eigen podium verdienen. (Albert Verlinde-gehalte als één woord: hét Albert Verlinde-gehalte.)
Ondanks dat ik nu al een jaar of acht manuscripten redigeer, twijfel ik nog regelmatig over de spelling van sommige woorden, vooral als ze verwarrend veel op een ander woord lijken. Zoals:
toentertijd / indertijd
bijvoorbeeld / bij[spatie]voorkeur Doorgaan met het lezen van “Lekker taaltje ook, dat Nederlands”