Zodra ik kan
verkas ik naar een land
zonder waterige tomaten
en waar de paprika’s nog smaken
Zodra ik kan
verkas ik naar een land
zonder waterige tomaten
en waar de paprika’s nog smaken
Hmm… individualisme…
Tijd stroomt
vliegensvlug als water
tussen mijn vingers door naar later
en nooit meer terug
Poeh, poeh…
… ben plots íétwat poëziemoe