De boel thuis opruimen is er de laatste weken een beetje bij ingeschoten, gezien ik vier thrillers op een rij had om te redigeren. Vandaar wellicht dat toen ik zojuist op de wc zat, ik al die wc-rolkokertjes die over de tegelvloer verspreid liggen héél even met kogelpatroonhulzen associeerde.
Niet om het militaire systeem op de korrel te nemen, maar onderschat niet hoeveel behoefte aan hiërarchie gruweldaden met zich meebrengen. Die verantwoording wíl je kunnen afschuiven.
En vlak nadat ik dit noteerde, bedacht ik dat hetzelfde opgaat voor religies.
Kom bij mij niet aan met verhalen
over fijnstof en zware metalen
Liever gezegend onwetend
dan een met roet vervuild gemoed
(En dan te bedenken dat ik ooit overwoog milieukunde te gaan studeren.)
Raar woord, ‘vertrek’, voor een plek waar je evengoed kunt aankomen.
Geen van mijn plusminus 60 volgers het foutje gezien, gister?
In het vervolg, zie je een foutje vóórdat ik hem zelf spot: ik trakteer op bier/koffie/vul-maar-in…
De reden dat ik soms moeite heb met het verschil tussen ‘rede’ en ‘reden’ komt doordat achter een goede reden vaak een goede rede zit.
Er zou een woord moeten zijn voor het nét te laat beantwoorden van een glimlach.
Kom, waar blijft die regen?
Pléúrt op, zon
Heb nu geen tijd te overwegen
of ik toe ben aan een blokje om
… wisten m’n hardloopschoenen me tóch weer te strikken.
Je mag zo nu en dan een stapje terugdoen
even dimmen op de plaats
tot tien tellen, voordat je op de barricades klimt
met roeptoeteren begint
je mening loslaat op straat
Ja, m’n beste, je hebt álle recht
maar niet de plícht te zeggen waar ’t op staat
De samenleving is, mijns inziens
bij iets meer ingetogenheid gebaat
