Waarom ik geen smartphone gebruik en ook zeker weet dat ik er nooit een ga aanschaffen laat zich misschien wel het best illustreren door de aalscholver die ik zojuist naast het drukke kruispunt zijn gebruikelijke ‘viezemannenpose’ (borst vooruit, vleugels gespreid alsof het de panden van een regenjas zijn) zag aannemen, terwijl alle automobilisten die op groen wachtten – níét alleen de passagiers – naar hun schoot keken.
Plafond
Dat mijn vader, intussen zo’n tien jaar gepensioneerd, zo vaak naar het plafond van zijn huiskamer kijkt, heeft weinig te maken met het feit dat hij zijn leven lang heeft gestukt en vooral met zijn drankinname.
Fiction
“When it comes to the past, everyone writes fiction.”
– Stephen King, Joyland
Socialmedia-antiontsporingssuggestie
Een suggestie om social media weer wat socialer te maken: alleen nog maar kunnen ‘liken’. Geen optie meer voor commentaar, ook geen duimpje omlaag. Enkel nog omhoog.
Ben je het niet eens met de post/tweet/boodschap? Schrijf je er toch zelf een? Of laat lekker gaan: in de rij voor de kassa ga je ook niet met iedereen in discussie, toch?
Wedden dat dit een hoop haatverspreiding tegengaat?
#socialmedia-antiontsporingssuggestie
Sunday At The Village Vanguard
Een van de voordelen van lp’s is dat er meer ruimte is op de hoes, en op die van Bill Evans’ Sunday At The Village Vanguard, die ik onlangs ‘nogmaals’* aanschafte, staan een aantal recensies en ‘liner notes’ van destijds. In een daarvan antwoordt Evans op de vraag waar zijn fascinatie voor zen vandaan komt: Doorgaan met het lezen van “Sunday At The Village Vanguard”
Sorry’s
Vijfenvijftig sorry’s
kijken me vanaf papier verwijtend aan
Voor alle keren dat ik had kunnen…
maar veilig in de kantlijn ben blijven staan
Het kwaad
De passage uit Stephen Kings ‘Als het bloedt’ die mij het meest is bijgebleven, is die waarin een van de personages – Jerome – het kwaad beschrijft.
‘Volgens mij is het een vogel,’ zegt Jerome. ‘Een grote vogel, vaal en kil grijs. Hij vliegt overal en nergens. Hij is Brady Hartsfields hoofd binnengevlogen. En het hoofd van die gast die in Las Vegas al die mensen heeft doodgeschoten. Eric Harris en Dylan Klebold, daar is de vogel ook langs geweest. Hitler. Pol Pot. Hij vliegt hun hoofden in en wanneer het bloedige karwei is geklaard, vliegt hij weer weg. Die vogel zou ik willen vangen.’ Hij balt zijn vuisten en kijkt haar aan en ja, het zijn tranen. ‘Ik zou hem willen vangen en zijn smerige nek willen omdraaien.’
Dus ik weer aan de knoppen
Drumcomputer besteld voor mijn neefje en (nu ik éíndelijk uit het rood ben, voorlopig tenminste) ook iets leuks voor mezelf: een synthesizer, vierstemmig, analoog, met héél veel knoppen om eindeloos mee te tunen en filteren. Wie weet krijg ik zelfs weer inspiratie voor muziek. Doorgaan met het lezen van “Dus ik weer aan de knoppen”
Openbare kunst
Openbare kunst: op mij komt het vaak over als een carnavalsstoet die voor een rood stoplicht staat.
Zoals dit, bij mij om de hoek. Doorgaan met het lezen van “Openbare kunst”
Beats
Olle wil dj worden, sms’te m’n broer, kun jij hem pianoles geven?
Dat zag ik niet zo zitten. Ik kan zelf amper piano spelen, ondanks al die jaren les, doordat mijn linkerarm nu eenmaal niet zo vlot is als mijn rechter. En dan zou ik mijn neefje moeten leren noten lezen zodat we van bladmuziek kunnen spelen, terwijl ik zelf nog altijd lijntjes moet tellen bij noten die boven of onder de notenbalk uit komen (doordat mijn rechter hersenhelft nu eenmaal niet zo vlot is als mijn linker). Doorgaan met het lezen van “Beats”
