Soms schuurt het dat het kraakt
Wanneer kaders
van anderen weliswaar
pogen voor te schrijven wat ík ervaar
Onbenoembare pracht
tot enkele woorden teruggebracht
Elke omlijsting
een verminking van volmaakt
Tag: benoemen
Afvinken
/* Aan het herschrijven… */
Wat je bent
Wellicht dat je dit herkent
Dat zachte ruisen
Lichte bruisen, binnenin
Leven dat zich kenbaar maakt
Gevoeld wil worden
Gehoord wil worden
Verre van verwoord kan worden
Ook zonder te benoemen
ben je wat je bent
Woorden (2)
Je moet woorden ook weer niet óverschatten. Vaak begrijpen we al iets voordat we het onder woorden kunnen brengen. Je hoeft jezelf immers niets uit te leggen.
Zwart op wit
Op het lege blad dat voor me ligt
schrijf ik, en dat beloof ik plechtig
al mijn dwarsbomen bovenaan
Daarna alle beren, ínclusief hun naam
Zwart op wit
Geen hoekje laat ik onbelicht
Woorden
Om me uit te drukken
een waar geschenk
maar vraag me weleens af
waarom ik ook in woorden denk
Cellen
Elk dier z’n hok
elke vogel op z’n stok
Alles op z’n plek
gelabeld achter glas of hek
zodat ik enkel hoef te wijzen
geen hersencellen kan vergrijzen
Binnen bekende kaders
buitengewoon vertrouwd
Niets onverwachts
alles fijn gemalen voorgekauwd
