Toen ik vlak voor de kerstdagen een mail kreeg van de bureauredacteur voor wie ik dat jaar minstens vijftien manuscripten had geredigeerd, met daarin de vraag of ik tijd had voor een volgende, moest ik hem afslaan omdat ik al was ‘volgeboekt’. Ik sloot mijn mailtje af met: ‘Fijne feestdagen en hopelijk tot volgend jaar!’ Geen reactie. Doorgaan met het lezen van “Geen reactie”
Tag: freelancen
Even luchten…
Opschrijven schijnt stressverlagend te werken. Komt-ie: Doorgaan met het lezen van “Even luchten…”
De koning te rijk
Elke ochtend, zeven dagen per week hetzelfde ritueel, en wat mij betreft komt daar nooit verandering in. Doorgaan met het lezen van “De koning te rijk”
Een avondje de diepte in
Die koffiedates met collega’s bevallen me príma. Een uurtje, soms twee, een-op-een, aan de koffie, kletsen over het werk, de voor- en nadelen van freelancen, tarieven, opdrachtgevers, noem maar op. Zo ben ik op m’n best, krijg ik niet de kans me af te vragen waar ik het nóú weer over moet hebben. Doorgaan met het lezen van “Een avondje de diepte in”
Volmaakte ochtend
Op zo’n volmaakte ochtend
als deze
doe ik niets anders dan tikken
mijmeren, lezen
op koffie en pianoklanken
met weinig andere zorgen
dan ga ik vandaag sporten
of morgen
Freelance-onzekerheden
Tegenover alle voordelen van mijn werk als freelance redacteur staat één groot nadeel: onzekerheid.
Lever ik een klus in, krijg ik meestal (maar niet altijd) een bedankje van de bureauredactie. Soms hoor ik een paar dagen later dat de vertaler of schrijver blij was met mijn correcties en feedback, maar meestal hoor ik niets. Geen nieuws is goed nieuws, vul ik dan zelf maar in. Doorgaan met het lezen van “Freelance-onzekerheden”
Niet-verboden-te-bellen-bordje voor op de grote tafel in het koffietentje
‘Tuurlijk mag je hier bellen, maar raak je niet afgeleid tussen al dat getik?’
Nog steeds offline – nog steeds in leven
Het is inmiddels vrijwel vanzelfsprekend voor mij om thuis offline te zijn, maar zojuist dacht ik ineens aan die begindagen, jaren terug, toen ik net de knop had uitgezet en het roer had omgegooid: ik ging offline én ik werd redacteur. Freelance redacteur nota bene, dus zonder vaste opdrachtgever(s) en daarmee de noodzaak mezelf continu te profileren, wat je dezer dagen nou eenmaal vooral online doet. Doorgaan met het lezen van “Nog steeds offline – nog steeds in leven”
Zoals mijn laptop thuis tikt… (2)
Ik wíl het wel, en doe het ook regelmatig, maar echt wérken in koffietentjes, bibliotheken of andere buitenshuisplekken, om over terrasjes en exotische stranden – yeah sure! – nog maar te zwijgen, lukt me niet, omdat er altijd van alles beweegt achter mijn scherm. Het gepraat om me heen los ik wel op met oordopjes en Jungletrain.net, maar ook zonder op te kijken zie ik dat er iemand voorbijloopt. Of tegenover me gaat zitten. (En dan maar hopen dat het geen bekende is.) Doorgaan met het lezen van “Zoals mijn laptop thuis tikt… (2)”
Carrièreswitch
Enerzijds ben ik er trots op hoe ik van mijn hobby – lezen – mijn beroep heb weten te maken. Anderzijds frustreert het me dat ik, daarvoor, zoveel jaren iets anders heb gedaan for a living. Doorgaan met het lezen van “Carrièreswitch”
Teiltjes & Tegeltjes 