Een van de voordelen van lp’s is dat er meer ruimte is op de hoes, en op die van Bill Evans’ Sunday At The Village Vanguard, die ik onlangs ‘nogmaals’* aanschafte, staan een aantal recensies en ‘liner notes’ van destijds. In een daarvan antwoordt Evans op de vraag waar zijn fascinatie voor zen vandaan komt: Doorgaan met het lezen van “Sunday At The Village Vanguard”
Tag: jazz
Toetsen en schuiven
Als ik tijdens het redigeren veel heb aan te passen of op te merken, lijken mijn vingers soms synchroon met Brubeck, Peterson of Evans de toetsen aan te slaan en waan ik me éventjes een jazzpianist. Doorgaan met het lezen van “Toetsen en schuiven”
‘Achter de toetsen’
De vraag waarom ik liever lees of redigeer dan zélf schrijf, kan ik op dezelfde wijze beantwoorden als de vraag waarom ik onlangs mijn piano heb verkocht* terwijl ik weg ben van jazzpiano: anderen kunnen het zó veel beter.
* En ik zat effe wat krap bij kas.
Everybody Digs Bill Evans
Niets hoeft, alles mag. Maak je niet druk. Ga zitten, ontspan en neem nog wat te drinken, lijkt Bill Evans te zeggen met zijn pianospel op Sunday at the Village Vanguard. Een plaat waar je mee wakker wilt worden en die heerlijk wegdraait op de late avond, evenals Waltz for Debby, Empathy, Undercurrent en Everybody Digs Bill Evans (inmiddels stuk voor stuk sprankelend geremasterd).
Mijn suggestie voor wereldvrede: allemaal aan de Bill. Doorgaan met het lezen van “Everybody Digs Bill Evans”
Teiltjes & Tegeltjes 