Mijn #ikleesthuis-tip:
Natuurlijk kun je een boek in elke houding lezen – benen over elkaar geslagen, liggend et cetera – maar probeer het eens op de volgende manier. Op mij heeft het vaak een ontspannend effect en het is hoe ik het liefst de dag begin, en eindig. Doorgaan met het lezen van “Ikleesthuistip”
Niets ten nadele van films en series, maar een boek stelt je in staat je eigen voorstellingsvermogen te gebruiken, in plaats van dat je naar dat van de regisseur kijkt. Iedereen die dezelfde film kijkt, ziet dezelfde beelden. Iedereen die hetzelfde boek leest, ziet zijn éígen beelden. Boeken zijn daardoor persoonlijker. Doorgaan met het lezen van “Een boek…”
Tijdens mijn rondreis door Oost-Europa heb ik lang niet zoveel gelezen als ik me had voorgenomen. Dat ligt niet aan de boeken die ik had meegenomen: Anthony Doerrs schitterende All the Light We Cannot See en Sally Rooneys scherpzinnige Normal People. Toch heb ik alleen die laatste uitgelezen, in Doerr ben ik op een derde. Doorgaan met het lezen van “Ben ik nog wel een leesfanaat?”
Het boek dat ik momenteel lees, een dystopische thriller, bood me nieuwe munitie om het belang van lezen aan te stippen. Doorgaan met het lezen van “Kunnen boeken de samenleving ontharden?”
Toen ik bijna zeven jaar geleden mijn kantoorbaan verloor, was ik thuis al offline en tv-loos (en checkte ik mijn mail en Hyves op kantoor, maar dat houden we even tussen ons), dus kon ik me eindelijk op mijn stapel ongelezen boeken storten. De perfecte digital detox na een periode van vijftien jaar die ik voor mijn gevoel non-stop gamend, surfend, programmerend, chattend en tv/serie/film-kijkend had doorgebracht. Doorgaan met het lezen van “Mijn periodieke (heb je hém weer) nog-steeds-offline-stukje”
Om meer mensen aan het lezen te krijgen mailde ik het volgende voorstel naar de Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek:
Mijn idee om meer mensen aan het lezen te krijgen komt voort uit een bundel die ik laatst corrigeerde voor Prometheus. Deze bestond uit losse hoofdstukken uit eerder uitgegeven boeken van bekende en minder bekende schrijvers. Dat bleek een fijne ‘kennismaking’ met zowel de schrijvers als hun schrijfstijl (voor mij dé reden om een boek uit te willen lezen). Doorgaan met het lezen van “Boekdelen”
Al fictie lezend studeer ik alsnog psychologie, filosofie en geschiedenis – vanuit verschillende gezichtspunten, welteverstaan.
Ken je dat, dat iemand je naar je favoriete boek vraagt en je dan ’s avonds denkt: waarom vond ik het ook alweer zo briljant? En dat je het dan openslaat en je voor je het weet ineens tien bladzijden verder bent? Met natte wangen?
Mijn favoriete boek (of elk geval een ervan) is dus Extreem luid & ongelooflijk dichtbij, van Jonathan Safran Foer. En in de week van 11 september en het jaar dat Stephen Hawking overleed, des te meer reden het een derde keer te lezen.
Enerzijds ben ik er trots op hoe ik van mijn hobby – lezen – mijn beroep heb weten te maken. Anderzijds frustreert het me dat ik, daarvoor, zoveel jaren iets anders heb gedaan for a living. Doorgaan met het lezen van “Carrièreswitch”
Ik las en lees graag thrillers en zal dit altijd blijven doen – voor een nieuwe Harlan Coben kun je me nog altijd ’s nachts wakker maken… al heb ik liever dat je even wacht tot ’s ochtends zodat ik hem ook daadwerkelijk kan kopen in de boekwinkel (bol punt wát?). Bij een goed geschreven thriller duurt zelfs het omslaan van de pagina me te lang. Doorgaan met het lezen van “Meer romans, please”
