Tag: lezen

Boekdelen

~ Rob ~ 2 reacties

Om meer mensen aan het lezen te krijgen mailde ik het volgende voorstel naar de Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek:

Mijn idee om meer mensen aan het lezen te krijgen komt voort uit een bundel die ik laatst corrigeerde voor Prometheus. Deze bestond uit losse hoofdstukken uit eerder uitgegeven boeken van bekende en minder bekende schrijvers. Dat bleek een fijne ‘kennismaking’ met zowel de schrijvers als hun schrijfstijl (voor mij dé reden om een boek uit te willen lezen). Doorgaan met het lezen van “Boekdelen”

Extreem luid & ongelooflijk dichtbij

~ Rob ~ Plaats een reactie

Ken je dat, dat iemand je naar je favoriete boek vraagt en je dan ’s avonds denkt: waarom vond ik het ook alweer zo briljant? En dat je het dan openslaat en je voor je het weet ineens tien bladzijden verder bent? Met natte wangen?

Mijn favoriete boek (of elk geval een ervan) is dus Extreem luid & ongelooflijk dichtbij, van Jonathan Safran Foer. En in de week van 11 september en het jaar dat Stephen Hawking overleed, des te meer reden het een derde keer te lezen.

 

 

Twee must reads (al ben ik wat bevooroordeeld)

~ Rob ~ Plaats een reactie

Heel af en toe maak ik hier reclame voor mijn redactiewerk, vooral als ik er éxtra trots op ben. Zoals op deze twee must reads.

Halverwege het einde, van Mascha Gesthuizen: intiem, soms pijnlijk, soms droogkomisch. Inzicht-gevend zelfs. Met veel plezier van redactie voorzien en van harte aanbevolen.

En mocht je je afvragen waarom ik in maart af en toe met rode oortjes achter m’n laptop zat: Stromboli verschijnt 20 april.

 

‘Achter de toetsen’

~ Rob ~ 2 reacties

De vraag waarom ik liever lees of redigeer dan zélf schrijf, kan ik op dezelfde wijze beantwoorden als de vraag waarom ik onlangs mijn piano heb verkocht* terwijl ik weg ben van jazzpiano: anderen kunnen het zó veel beter.

 

* En ik zat effe wat krap bij kas.

Bladzijden

~ Rob ~ Plaats een reactie

‘Daarom lees ik uitsluitend boeken, geen e-reader. Het papier, de mooie omslag, de mystiek van al die bladzijden die je al ziet maar nog niet kent. Maar vooral vanwege de beweging van het omslaan van een bladzijde, wat bijna een ritueel is. Het is als het leven zelf. Achter elke bladzijde, achter alles wat je ziet, wacht een andere wereld.’

 

Daniel Libeskind, de Volkskrant / Sir Edmund, 10 maart 2018