Het freelance-redacteurschap blijkt nogal een oefening in bescheidenheid. Op zich zou dat voor mij een eitje moeten zijn: bescheidenheid is sinds de puberteit een van mijn overlevingsmechanismen – zo vermeed ik de schijnwerpers. Doorgaan met het lezen van “Bescheidenheid (2)”
Tag: redacteur
Mijn complexcomplex
In m’n tienerjaren produceerde ik de ene na de andere dance- en ambienttrack, op mijn Amiga-computer met slechts vier geluidskanalen. Deze technische ‘beperking’ maakte me op de een of andere manier creatief. Later, toen ik mijn eerste pc kocht en overging op complexe sequencers waarin je honderden instrumenten op elkaar kon stapelen waarop je honderdduizenden effecten los kon laten, heb ik nooit meer een track afgemaakt. Doorgaan met het lezen van “Mijn complexcomplex”
Graag gedaan!
In mijn artikel over persklaar maken, in de mei-editie van Boekblad, staat één zin die ik anders had willen formuleren: De persklaarmaker wordt níét genoemd in het colofon. Want in hetzelfde stuk meld ik dat aan de totstandkoming van een boek van eigen bodem minstens vier redacteuren bijdragen: twee freelancers (de persklaarmaker en de corrector) en minstens twee redacteuren in vaste dienst. Die zouden dan natuurlijk alle vier genoemd mogen worden. Of bedankt in het dankwoord (al worden de vaste redacteuren daarin vaak wel genoemd).
Maar mot dat dan per se, genoemd of bedankt worden?
In het artikel benadruk ik tevens dat freelancen voor een groot deel neerkomt op jezelf etaleren, dus is het niet alleen netjes maar ook núttig om genoemd of bedankt te worden. Daarbij, ik zeg gewoon héél graag: ‘Graag gedaan!’
Geen reactie
Toen ik vlak voor de kerstdagen een mail kreeg van de bureauredacteur voor wie ik dat jaar minstens vijftien manuscripten had geredigeerd, met daarin de vraag of ik tijd had voor een volgende, moest ik hem afslaan omdat ik al was ‘volgeboekt’. Ik sloot mijn mailtje af met: ‘Fijne feestdagen en hopelijk tot volgend jaar!’ Geen reactie. Doorgaan met het lezen van “Geen reactie”
Even luchten…
Opschrijven schijnt stressverlagend te werken. Komt-ie: Doorgaan met het lezen van “Even luchten…”
Toeval of…
Van die toevalligheden, zoals dat ik regelmatig symmetrische tijden zie op digitale klokken (19:19, 21:21). Of zoals gister: een boot langs de Pletterijkade met de naam ‘Raaf’ en een straat die de ‘Hamerstraat’ heet, waar ik nog nooit eerder had gelopen ondanks dat ik al jaren in het centrum van Den Haag kom – wat toevallig is omdat Raaf en Hamer twee personages zijn in de thriller die ik momenteel redigeer. Doorgaan met het lezen van “Toeval of…”
Eerzucht
Een van de voordelen van thuis offline zijn, is dat ik tijdens de fietstocht naar mijn vaste wifi-koffiestek nog even op het stukje kan kauwen dat ik op het punt sta te lanceren. In dit geval een ietwat verontwaardigde LinkedIn-oproep waarin ik pleit voor het noemen van de redacteur in het dankwoord achter in een boek, wat (in Nederland) vaker niet dan wel gebeurt. Doorgaan met het lezen van “Eerzucht”
De kiem van mijn redacteurschap
Misschien is de kiem van mijn redacteurschap wel gelegd tijdens het afwerken van mijn boekenlijst op de havo, want MIJN GOD wat waren al die boeken saai.
Freelance-onzekerheden
Tegenover alle voordelen van mijn werk als freelance redacteur staat één groot nadeel: onzekerheid.
Lever ik een klus in, krijg ik meestal (maar niet altijd) een bedankje van de bureauredactie. Soms hoor ik een paar dagen later dat de vertaler of schrijver blij was met mijn correcties en feedback, maar meestal hoor ik niets. Geen nieuws is goed nieuws, vul ik dan zelf maar in. Doorgaan met het lezen van “Freelance-onzekerheden”
Nog steeds offline – nog steeds in leven
Het is inmiddels vrijwel vanzelfsprekend voor mij om thuis offline te zijn, maar zojuist dacht ik ineens aan die begindagen, jaren terug, toen ik net de knop had uitgezet en het roer had omgegooid: ik ging offline én ik werd redacteur. Freelance redacteur nota bene, dus zonder vaste opdrachtgever(s) en daarmee de noodzaak mezelf continu te profileren, wat je dezer dagen nou eenmaal vooral online doet. Doorgaan met het lezen van “Nog steeds offline – nog steeds in leven”
Teiltjes & Tegeltjes 