Met elke inhalering
vertel je je longen
Krijg de tering
Met elke inhalering
vertel je je longen
Krijg de tering
Dit stukje wilde ik al talloze keren eerder tikken, maar het is een verwijt, en verwijten lezen niet prettig. Bovendien worden ze in de regel niet gelezen door degenen voor wie het verwijt bedoeld is.
Maar nu bevestigde de krant* waar ik me al jaren zorgen over maakte: koeien zien niet scherp genoeg van dichtbij om plastic en ander afval van gras te kunnen onderscheiden. Op de foto bij het stukje laat een dierenarts een blikje zien dat hij uit de maag van een koe heeft gehaald. Doorgaan met het lezen van “Drogdrogering”
Zie ik jonge moeders roken
kan ik niet anders dan denken
Je kindje heeft je niet gebracht
wat je dacht dat het je zou schenken
Als ik de amateurpsycholoog in mij loslaat op het ‘waarom’ van roken, kom ik, naast houding (waar laat je die hand anders?), socializen (‘Peuk?’) en groepsgedrag (na-apen t.b.v. de groepscohesie), op het volgende. Door het gezondheidsrisico dat aan roken kleeft op de koop toe te nemen ‘train’ je jezelf in laksheid. Je verhoogt als het ware je tolerantie voor iets waar je je druk om zou moeten maken, namelijk je gezondheid, waardoor je je ook om andere problemen minder druk leert maken.
Zo bekeken…
Genoeg teerbemind: klaar met die peuken!
De man aan het tafeltje rechts van mij houdt zijn sigaret nog nét niet onder mijn neus. Smerig. Nou vind ik roken sowieso smerig, maar wat ik niet begrijp is hoe je die social awareness (in goed Nederlands?) uitzet. Of hoe die kerel laatst aan de lange tafel in het wificafé, waar iedereen geconcentreerd aan het werk was, hardop ging zitten bellen zónder zich af te vragen of hij iemand stoorde. Want dat deed je behoorlijk. Lul.
Het is eigenlijk een dubbele irritatie: je stoort me en ik snap je niet. Of is dat laatste iets wat bij mezelf ligt en moet ik het gewoon eens vragen? Stoor ik me misschien aan mijn gebrek aan assertiviteit?
Zal ik het gewoon zélf eens proberen, wanneer het helemaal stil en ‘zen’ is in het wificafé? Hardop bellen bedoel ik, niet roken.
Over tien, ik schat hooguit twintig jaren
kan ik m’n neefjes verbazen met verhalen
Wist je dat er ooit speciale glazen hokjes waren
waar mensen vrijwillig long-k kwamen halen?
Bij mij wil het niet stroken
Sushichefs
wier vingers rauwe vis oprollen
en in hun pauze sjekkies roken
In de ene hand een peuk
terwijl de andere jeukt
om je Facebook te behangen
Hoe kun je nou verlangen
met twéé handen
héél de dag te kunnen vangen?
Zag je al voor me, bij mij in bed
Pas daarna zag ik je sigaret
Ik val nu eenmaal op een puurzaam voorkomen
En wil eerlijk gezegd niet in de verleiding komen