Als work-and-travellen vooral neerkomt op werken, kun je natuurlijk net zo goed thuisblijven. Helemaal als je zelfs de avonden achter je laptop doorbrengt.
Had ik dan geen nee kunnen zeggen tegen die klussen? Doorgaan met het lezen van “Work-and-travellen”
(Trein)reizen en werken gaat me prima af omdat:
Je in de meeste westerse buitenlanden (waar ik tevens Oost-Europa onder schaar) veel meer Starbucks- en Coffee Company-achtige koffietentjes dan in Nederland hebt, dus waar je aan de bar kunt bestellen en vervolgens met rust wordt gelaten. En waar vaak diepe stoelen en luie banken staan, zodat ik m’n laptop daadwerkelijk op mijn lap kan plaatsen (aan een tafeltje werk ik niet fijn). Voorbeeld: in alle drie de Baltische landen heb je Caffeine – die keten is fokking geniaal! En Boedapest heeft California Coffee Company – fokking idem. Doorgaan met het lezen van “(Trein)reizen en werken”
Werken-en-reizen komt er bij mij op neer dat ik, zodra ik in het hostel of hotel heb ingecheckt, direct op zoek ga naar een koffiestek om te kunnen werken. Vaak heb ik al iets gevonden vóórdat ik mijn slaapplek heb bereikt en duik ik vast naar binnen om de sfeer en koffie te proeven. Maar veel belangrijker, om te kijken (1) of er service-at-the-bar is, zodat ik zélf kan bestellen, (2) of er voldoende stopcontacten zijn, (3) of er andere laptoppers zitten, en last but not least (4) of er banken of fauteuils staan – aan een tafeltje kan ik eenvoudigweg niet werken. Het gaat me er dus vooral om dat ik ergens kan werken alsof ik een boek aan het lezen ben – wat ik feitelijk ook aan het doen ben, zij het met ‘track changes’. Doorgaan met het lezen van “Werken-en-reizen”
Terug van halve dagen werken naar anderhalve.
Eerst dacht ik dat het bordje met ‘Barista is a DJ’ naast de platenspeler grappig bedoeld was, maar het zijn daadwerkelijk de barista’s die de platen omdraaien en vervangen. Doorgaan met het lezen van “Horizonbeperking”
Nu ik work-and-travel ben ik, in tegenstelling tot thuis, vrijwel de hele dag online. Telkens ‘moet’ ik even kijken of ik mail heb en of mijn blog en LinkedIn-update al geliket zijn, en hoe vaak, en door wie. Telkens raak ik uit de flow van wat ik eigenlijk moet doen. Doorgaan met het lezen van “Altijd online”
Ik wíl het wel, en doe het ook regelmatig, maar echt wérken in koffietentjes, bibliotheken of andere buitenshuisplekken, om over terrasjes en exotische stranden – yeah sure! – nog maar te zwijgen, lukt me niet, omdat er altijd van alles beweegt achter mijn scherm. Het gepraat om me heen los ik wel op met oordopjes en Jungletrain.net, maar ook zonder op te kijken zie ik dat er iemand voorbijloopt. Of tegenover me gaat zitten. (En dan maar hopen dat het geen bekende is.) Doorgaan met het lezen van “Zoals mijn laptop thuis tikt… (2)”
